Mülteci kampındaki tecrit nedeniyle Rohingya kadınlarının güvenliğinden endişeliyim

Kısa süre önce yardımcı olduğum genç bir kadın, hijyen koşulları nedeniyle çıkan bir tartışmada komşusunun kocası tarafından ayak tabanlarından bıçaklandı ve bu kişiye 9 dikiş atılması gerekti

Bangladeş'teki mülteci kamplarında kalan aileler çok dar alanlarda bir arada yaşıyor (AP)

Kovid-19'un şimdi Rohingya mülteci kamplarına da ulaşmasıyla birlikte burada virüsün büyük bir hızla yayılabileceğine dair epey gerçek bir risk bulunuyor. Bu yerlerde küçük, birbiriyle iç içe ve aşırı kalabalık evlerde 800 binden fazla kişi yaşıyor. Umumiyetle bambu ve brandadan yapılmış 3x4,5 metrelik barınaklarda 5 ila 7 kişi kalıyor ve bu durum sosyal mesafeyi inanılmaz derecede zorlaştırıyor.

Rohingya mültecileri zulümden kaçtıktan sonra beslenme ve sağlık açısından zayıf düşmeleri nedeniyle bilhassa savunmasız durumda ve bu insanlar şu an temiz suya erişimin sınırlı olduğu çok sıkışık bir alanda yaşam sürüyor.

fazla oku

Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)

Ortada muazzam boyutta riskler var ve bu durum kadınlarla kız çocuklarını derinden etkileyecek. Zaten pandeminin başından bu yana cinsiyet temelli şiddetin büyük ölçekte artığına şahitlik ediyorduk. Şimdiyse yüksek seviyeye ulaşan salgına yakalanma korkusu durumu daha da zorlaştıracak.

Kısa süre önce yardımcı olduğum genç bir kadın, hijyen koşulları nedeniyle çıkan bir tartışmada komşusunun kocası tarafından ayak tabanlarından bıçaklandı ve bu kişiye 9 dikiş atılması gerekti. Genç kadın bana, erkeklerin tecrit boyunca evde kalması sebebiyle, normalde çözülebilecek tartışmaların çabucak saldırgan bir hal aldığını ve şiddetin yeni bir seviyeye ulaştığını anlattı.

Kocalar tüm gün boyunca küçük bir evde aileleriyle beraber kalıyor. Çocuklar ve eşler yemek talep edebiliyor, herhangi bir geliri olmayan erkekler bu duruma sinirlenebiliyor. Vaziyet böyle devam ederse kamptaki şiddetin önümüzdeki bir iki ayda son derece kötü bir hal almasından korkuyorum. Kadınlar ve kız çocukları bir baskı kafesinde yaşıyor.

Üstüne üstlük insanlar aç kalıyor ve tıbbi yardıma ulaşmakta zorlanıyor. Herkes karneye bağlı, kampa yiyecek de geliyor ama bu malzemeler eskiden olduğu gibi dağıtılamıyor. Sosyal mesafe nedeniyle personel, günlük dağıtılabilecek yiyecek miktarının azaltılmasına yol açan bir nöbet planı çerçevesinde hizmet veriyor. Yemek kuyrukları çok uzuyor ve bazı insanlar eve elleri boş dönüyor.

Tecrit hayati öneme sahip hizmetleri de kesintiye uğratıyor. Pandemi öncesi günde 30'dan fazla hastaya bakan sağlık merkezleri şimdiyse günde sadece 10 kişiyle ilgilenebileceklerini belirtiyor. Özellikle şiddetteki tırmanış ve tıbbi hizmetlere olan ihtiyaçtaki artış göz önüne alındığında bu durum gerçekten kaygı verici.

Pandeminin başlangıcında birçok kişinin yaşananlara inanmak istememesi ve çoğu mültecinin kendilerine teşhis konması halinde başlarına geleceklerden korkması, bu kişilerin ateşlendiklerinde yardım istemelerini engelliyor.
 


ActionAid kuruluşu, bu hastalığa dair yalan haberlerin ve yanlış bilgilerin çürütülmesi ve insanların kendilerini nasıl koruyacaklarını öğrenmesi için kamu sağlığı mesajlarının teşviki amacıyla pek çok iş yapıyor. Kadınlar ve genç kızlardan oluşan gruplar için eldivenlerle maskelerin nasıl kullanılacağını ve sosyal mesafenin nasıl uygulanacağını gösteren farkındalık artırıcı seanslar düzenliyorum. Şimdi kamp genelinde insanlar salgının tehlikelerini ve güvende kalmaları gerekliliğini anlamaya başlıyor.

Tüm dünyada koronavirüse dair çok fazla belirsizlik ve korku yaşanıyor. Pandeminin başlangıcında korku doluydum. Fakat bir insani yardım görevlisi olarak kendime evde kalarak çalışamayacağımı söyledim. Benim için çok endişelenen anneme de destek verdiğimiz insanların zaten ne kadar çok acı çektiğini ve yardımıma nasıl ihtiyaç duyduklarını anlattım. Çalışırken eldiven ve maske dahil doğru kişisel koruyucu ekipman giyiyor ve el dezenfektanı kullanıyorum.

Zorlu bir iş yapıyor olsam da böyle bir zamanda kamptaki kadınların ve kız çocuklarının yanında durabildiğim için gururluyum. Yakın zamanda oyun oynayan bazı çocuklar gördüm. Aralarında güvenli bir mesafe bırakmaya özen gösteriyorlardı. Bunun gibi manzaralar bana güven veriyor. Ama şimdi koronavirüs kamplara ulaşmışken herkesin güvenliğinden büyük endişe duyuyorum.

ActionAid kuruluşunun vaka yönetimi çalışanı Sharmin Akter, Bangladeş'in Cox's Bazar şehrindeki Rohingya mülteci kamplarında yaşayan kadınlara ve kız çocuklarına destek hizmeti veriyor

 

 

https://www.independent.co.uk/voices

Independent Türkçe için çeviren: Kerim Çelik

Bu makale kaynağından aslına sadık kalınarak çevrilmiştir. İfade edilen görüşler Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.

© The Independent

DAHA FAZLA HABER OKU