Ramazan beraberlik zamanı olmalı ama ailemi bir yıldır görmüyorum

Normalde Ramazan ayında ben, eşim ve çocuklarım Londra'daki ailemle biraz vakit geçirmeye giderdik. Bu bana hayatta kalan tek büyük ebeveynim olan büyükannemi görme fırsatı veriyordu

Namazdan önce günü bitirmek için hiçbir şey babamın imza çorbası olan Sri Lanka Ramazan çorbası ve annemin taze yapılmış tatlılarının kokusundan daha iyi olamaz (AP)

Ramazan ayı başladı fakat arka arkaya ikinci yılda da dünyanın dört bir yanındaki birçoğumuz için belirgin şekilde farklı bir deneyim olacak.

Birleşik Krallık'taki bazı kısıtlamaların gevşetilmesine rağmen yine de benim gibi Müslümanlar, eskiden olduğu gibi iftar için bir araya gelemeyecek veya teravih namazı için camide toplanamayacak.

Aslında, Britanya Müslüman Konseyi bu Ramazan'da ne yapıp ne yapamayacağımıza dair özel yönergeler yayımladı ve hem başkalarının hem de genel olarak toplumun güvenliğini sağlamada hepimizin rol oynaması bizim görevimiz. Britanya İslami Tıp Derneği (BIMA) çok sayıda İslam alimine danıştı ve büyük çoğunluğun görüşü, aşı yaptırmanın orucu bozmadığı yönünde.

Normalde Ramazan ayında ben, eşim ve çocuklarım Londra'daki ailemle biraz vakit geçirmeye giderdik. Bu bana, hayatta kalan tek büyük ebeveynim olan büyükannemi, kız kardeşimi, ayrıca teyzelerim, amcalarım ve kuzenlerim gibi diğer akrabalarımı görme fırsatı veriyordu. Normalde hepimiz orucumuzu açmak için bir araya gelirdik ya da akşam yemeklerine davet edilirdik. Ramazan ruhunu yaşatmak için ailemize, arkadaşlarımıza ve komşularımıza da yemek gönderirdik.

fazla oku

Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)

Küçüklüğümden beri her yıl, Allah'a yaklaşmak ve kendimi daha iyi biri yapmak için Ramazan'ı dört gözle bekliyorum. Hayır kurumlarına bağışta bulunduğum ve cemaatteki muhtaçlara yardım ettiğim bu kutsal ay bana minnettarlığı, öz disiplini ve şefkati öğretmede hayatımda çok önemli bir rol oynadı.

Geçen yıl, pandeminin ve ilk ulusal çapta tecrit kısıtlamalarının zirvesine denk geldiği için çok zor bir Ramazan olacağını düşündüğümü hatırlıyorum ama aslında yaşadığım en iyi Ramazan'lardan biriydi. İftar yemeklerine hazırlanmanın koşuşturmacası olmadan yalnız kaldığım anlar, kendi maneviyatıma daha fazla zaman ayırmamı sağladı.

Hatta 30 günde Kuran'ın 604 sayfasının tamamını okumayı bile başardım, daha önce Ramazan ayında genç ailemi yönetirken bunu yapmayı zor buluyordum.

Ama Kovid öncesindeki gibi "alışıldık" bir Ramazan'a dair özlediğim şey, anne babamla görüşmek. Ramazan normalde bir beraberlik zamanıdır ancak anne babamı ve ailemin geri kalanını bir yıldır görmedim. İskoçya'da eşim ve 5 çocuğumla yaşıyorum. Annemle babam Londra'da yaşıyor ve onları çok özlüyoruz.

Önceden Ramazan ayında ailemi ziyarete gidip orucumu onlarla birlikte açmanın tadını çıkarırdım. Namazdan önce günü bitirmek için hiçbir şey babamın imza çorbası olan Sri Lanka Ramazan çorbası ve annemin taze yapılmış tatlılarının kokusundan daha iyi olamaz.

Küçüklüğümden beri sabah erkenden kalkıp mutfakta ne hazırlandığını görmek için sabırsızlanarak aşağıya koşardım ve etrafım hep ailemle çevriliydi. Şimdi çocuklarım da aynı şeyi yapıyor ama bu neşeyi etrafımızda çok sayıda sevdiğimizle paylaşma nimetine sahip değiliz.

Annemle babam torunlarını çok özlüyor ve oruç tuttuğum uzun saatler boyunca enerjim düştüğünde ve çocuklarım tarafından bir oraya bir buraya çağrılırken onların etrafımda olmasını özlüyorum. 13 yaşında bir kızım ve 11, 9, 6 ve 4 yaşlarında 4 oğlum var, bu yorucu olabiliyor.

FaceTime ve görüntülü görüşmeler yoluyla aileyle iletişim halinde kalabilmek pandemi sırasında yardımcı oluyor ancak onları yüz yüze görmek ve fiziksel varlıklarını deneyimlemek gibisi yok.
 


Kovid kısıtlamaları, her Ramazan orucumuzu açtıktan kısa bir süre sonra yaptığımız bir ritüel olan camide teravih namazı kılmaya gidemeyeceğimiz anlamına da geliyor. Ramazan normalde cemaatle özel teravih namazları için bir araya geldiğimiz bir zamandır, cemaatin bir araya gelme atmosferini özlüyorum. Ramazan ayındayız ama insanları bir araya getiren normal sosyal unsur olmadan.

Bu şekilde hissetme konusunda yalnız olmadığımı biliyorum: Pandeminin başlangıcından bu yana her çeşit farklı bayramı kutlayan birçok aile, bu bayramları sevdikleriyle birlikte geçiremedi. Bu üzücü ancak tecrit kısıtlamalarının hafifletilmesi bana daha iyi günlerin geleceğine dair umut verdi.

Eminim benim gibi anne babalarına ve büyükanne ve büyükbabalarına sarılabilecekleri günü hevesle bekleyen pek çok insan vardır ama bu kutsal Ramazan ayında sevdiklerini Kovid'e kurban veren ve onları bir daha görmeyecek kişileri düşüneceğim. Bu zor ama ben şanslılardanım.

Hepimiz birçok fedakarlık yaptık (ve yapmaya devam ediyoruz). Ramazan sadece yiyecek ve içecekten fedakarlık etmekle değil, kendimiz üzerinde çalışmakla da ilgili; başkalarını düşünmek ve minnettarlığını ifade etmekle.

Bu kadar çok hayatın kaybedildiği bir yılın ardından, sahip olduğum hayat için çok daha fazla minnettarım. Ve aylarca süren kısıtlamalardan sonra, sahip olduğumuz özgürlükleri, sağlığımızı ve sevdiklerimizle geçireceğimiz zamanı asla hafife almayacağım.



https://www.independent.co.uk/voices

Independent Türkçe için çeviren: Onur Bayrakçeken

Bu makale kaynağından aslına sadık kalınarak çevrilmiştir. İfade edilen görüşler Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.

© The Independent

DAHA FAZLA HABER OKU