Aşırı sağ siyasetin devri bitti, sadece hissedilmiyor

Destekçileri her zaman vardı. Değişen şey, hükümetlerin onların nefretini teşvik etmeye istekli olması ve sonuç olarak direnişin hızlı yükselişi

Britanya'da son dönemde ırkçılık karşıtı gösterilerle beraber aşırı sağın eylemleri de artıyor (Reuters)

Geçen yüzyılın başında süfrajetler, toplumun dokusunu parçalamaya çalışmakla suçlanıyordu. Oy hakkı talebindeki cüretleri, boynuzlanmış ve iğdiş edilmiş erkekler ve terk edilmiş çocuklardan oluşan bir sınıf yaratmakla suçlanmıştı.

fazla oku

Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)

1920'lerde toplumsal çözülme ve beyaz ırkın çöküşünün sorumlusu cazdı (özellikle flapper'lar) ve 1960'ların Amerika'sında ırkların bütünleşmesini savunanlara ve beyaz olmayanlara, ırkların karışması dahil (bunun komünizme benzer bir şey olduğu iddia ediliyordu) çeşitli suçlar yöneltiliyordu.

Bugünün siyasi günah keçileriyse maalesef pek farklı değil. İktidardaki zengin beyazlar, toplumda oluşan tahribat konusunda hâlâ göçmenleri, feministleri ve çeşitli ilerici hareketleri suçlamaya çalışıyor.

Belirli ahlaki sistemlere mensup olduğumuz sürece, ahlaki panikler de yaşanıyor. Buharlı trenlerin ineklerin süt vermesini durduracağından korkan Viktorya döneminin Ludditler'inden rastgele tweet'lerin çocuk yiyen pedofillerden oluşan bir Hollywood hizbine yönelik şifreli bağlantılar olduğu konusunda ısrar eden QAnon'a kadar, zararsız olayları "Modern Toplumun Çöküşü"nden sorumlu görenler her daim olmuştur. 

Panik, neredeyse her zaman ideolojik bir değişimin, işlerin her zamanki yapılma tarzının değişmesinin ardından gelir. Bazıları, bu değişimi kişisel bir tehdit olarak algılar. Eski iş yapma yöntemlerine ve inançlarının verdiği güvene o kadar bağlıdırlar ki herhangi yeni bir fikri kabul etmek kendilerinden ödün verdiklerini hissettirebilir.

İnandığınız her şey dünyaya ve içindeki yerinize dair (yanlış) algınıza bağlı olduğunda, o dünyadaki her türlü değişim kişisel bir reddedilme gibi görülebilir.

Statükodaki bir değişiklikten en çok rahatsız olanların mevcut durumun en fazla avantaj sağladığı kişiler olması tesadüf değil. Göçmenlere karşı duyulan nefret üzerinden kariyer yapan, zengin ve özel eğitim görmüş bir adam olan Nigel Farage, bunun en iyi örneklerinden.

QAnon'un Amerika vizyonu, 1950'lerin beyaz bahçe çitli hiper-Hristiyan toplumu. Bu onların ahlaki gerçekliği ve ilericiliğe doğru herhangi bir hareket Şeytani olarak görülüyor. Mor saçlı çocuklar, LGBT'lerin evlenmesine izin vermek ya da siyahi birinin başkan olabileceğini kabul etmek, evrene dair sıkı kontrol altındaki görüşlerinden sapma anlamına geliyor ve bu nedenle kötü olması gerekiyor.

Birçok inanan için QAnon düşüncesi, din benzeri bir komplo aşamasına ulaştı. Toplum doğrulukla ilgili Hristiyan yorumlarına duyduğu ihtiyaçtan uzaklaştıkça, bu kişilerin inandığı her şey aforoz ediliyor. Bir zamanlar tanrıdan korkan beyaz Anglo-Sakson protestanlar (WASP) olarak sahip oldukları güç kayboluyor, bu yüzden kendilerini hâlâ “iyi insanlar” olduklarına inandırmak için komplolarının dogmasına sarılıyorlar. Dünya onlara inanmayabilir ama onlar haklı olduklarını biliyor.

Şu anda, ideolojik açıdan bir dönemin sonuna geliyoruz. Öyle görünmeyebilir fakat aşırı sağa ilgi artmıyor. Destekçileri her zaman vardı. Değişen şey, hükümetlerin onların nefretini teşvik etmeye istekli olması ve sonuç olarak direnişin hızlı yükselişi.

Yokoluş İsyanı'ndan Siyahilerin Hayatı Değerlidir (BLM) hareketine ve kamuoyunda QAnon'a yönelik bilgilerin kontrolüne kadar, toplum nihayet bu ideolojilere topluca direnmeye başlıyor. Başbakanlar ve devlet başkanları tarafından desteklenseler bile, artık görüşlerine etkili ve tutarlı bir şekilde itiraz ediliyor. Sonuç olarak, geçmişte sessiz kalan aşırı sağ destekçileri artık kendilerini göstermeye ve karşı koymaya başladılar; bu durum sayılarının arttığı izlenimi yaratıyor.

Yüzyıllardır toprak ve hukuk üzerinde egemen olan bu öncelikle beyaz ve görünürde Hristiyan muhafazakarlar korkuyor. Rejimleri gitgide önemsiz hale geliyor ve onlarca yıldır ilk defa, yükselen yeni bir dünya düzenini kabul etmek zorunda kalıyorlar.

Bazıları bunun “beyazların soykırımı” olduğunu iddia edip mağduru oynuyor. Beyaz adamın artık kral olmadığını kabul edemedikleri için kendi rızalarıyla gözyaşları içinde Avrupa'ya veya Parler'a (ağırlıklı olarak muhafazakar, Trump destekçisi ABD'lilerin kullandığı bir sosyal medya uygulaması - ç.n.) sürgüne gidiyorlar. Diğerleri, Boogaloo Boys (ABD'li aşırı sağcı silahlı bir grup - ç.n.) üyelerini hazırlayarak kıyamet günü için geri çekiliyor. Kalanlar ise kendilerini krallığın (veya en azından heykellerinin) koruyucusu ilan ediyor ve bu korkunç solculara karşı küçük yaşlı İngiltere'yi savundukları yanılgısında ısrarcılar.

Yaralı bir hayvan tehlikelidir ve biz, gerilimin daha da tırmanmasına hazırlıklı olmalıyız. Kavga peşindeki birayla sarhoş olmuş aşırı sağcı futbol taraftarları, ırkçılığın ateşini körükleyen arka plandaki politikacılar veya seçimlerde hile yapma niyetlerini ilan eden büyük dünya liderleri. Aşırı sağ, kavga etmeden yenilgiye uğratılmayacak.

Bu zaman zaman aşılamaz görünebilir fakat savaşmaya devam ettiğimiz ve ilerlemeye uğraştığımız sürece başarabiliriz ve başaracağız.

Aşırı sağcı, sözde Hristiyan ahlakın devri kapanıyor. Artık daha iyi bir dünyanın eşiğindeyiz. Son nefesleri gürültülü olabilir, şiddetli olabilir ve kesinlikle ciddiye alınmaları gerekir, fakat hepsi halihazırda mağlup oldukları bir savaştaki son çaresiz savaş hamlelerinden ibaret görülmeli.

 

https://www.independent.co.uk/voices

Independent Türkçe için çeviren: Noyan Öztürk

Bu makale kaynağından aslına sadık kalınarak çevrilmiştir. İfade edilen görüşler Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.

© The Independent

DAHA FAZLA HABER OKU