Starmer, Corbyn'in yeni partisiyle Macron'u taklit ederek mücadele edecek

Macron, seçmenleri kendisiyle Marine Le Pen arasında seçim yapmaya zorlayarak iki kez kazandı, Starmer da kendisiyle Nigel Farage arasında seçim yapmaya zorlayacak

(AP)

Eş liderleri birbiriyle mücadele ederek kurulan yeni partiyle alay etmek kolay ama bu şansı kaçırmak için de hiçbir neden yok. Bir liderin (Zarah Sultana) yeni bir partinin kurulduğunu duyurmasının üzerinden yalnızca bir gün geçmişken diğer liderin (Jeremy Corbyn) bunu inkar etmesi ("Görüşmeler devam ediyor") özel bir beceri gerektiriyor.

Ardından üç hafta sonra Corbyn "yeni türden bir siyasi partinin zamanı" olduğunu açıkladığında, internet sitesinin isminden hareketle bu siyasi topluluk "Sizin Partiniz" (Your Party) diye adlandırılır gibi görününce Sultana sosyal medyada öfkeli bir tepki verdi: "Adı Sizin Partiniz değil!"

Sizin Partiniz'in geçici bir ad olduğu ve gerçek ismin kuruluş konferansında demokratik bir şekilde kararlaştırılacağı ortaya çıktı, detaylar henüz onaylanmadı.

Alaycılık her zaman fayda sağlar çünkü bize Corbynci fraksiyonun ayrışmadan daha karmaşık herhangi bir şeyi organize etmede genellikle ne kadar yetersiz olduğunu hatırlatır. Ama bu, hikayenin tamamı olamaz zira bildiğimiz iki şey daha var.

Birincisi şu: Yumuşak Corbyncilik; doktriner Marksizmi, Britanya'yı küçümsemeyi ve süregelen (ve elbette Corbyn tarafından reddedilen) antisemitizm suçlamalarını bastırabilirse büyük bir destek potansiyeli taşıyor.

İkincisi de; Corbyn'in müttefiklerinin, 2017'de Theresa May'i koltuğundan etmeye yaklaştıklarında, kısa süreliğine yetkin bir genel seçim kampanyası yürütebileceklerini göstermiş olması.

Yani Sizin-Partiniz-Olmayan, ciddiye alınması gereken bir güç olabilir. Bazı kamuoyu yoklamalarına göre, en çok destekçi geçişi Yeşil Parti'den olacak gibi görünse de İşçi Partisi'nden de oy koparılacak. Teknolojiden Sorumlu Bakan Yardımcısı Peter Kyle'ın eski liderini "Ciddi bir politikacı değil" diye tanımlaması iyi hoş ama İşçi Partisi yeni partinin kendilerine oluşturduğu tehdidi ciddiye almak zorunda.

fazla oku

Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)

Öyle de yapıyorlar. Keir Starmer, Farage'ı taklit ettiği için (özellikle Sultana tarafından) yerildi ve bu da Reform UK'den tiksinen İşçi Partisi seçmenlerini Sultana'nın tarafına itti. Ama bence böyle, Starmer'ın stratejisi ters anlaşılıyor. Starmer, İşçi Partisi'nin tabanının bir kısmının Farage'dan tiksindiğini biliyor ama bu manyetik itme kuvvetini o seçmenleri uzaklaştırmak için değil, bilakis elde tutmak için kullanmak istiyor.

Buna "Emmanuel Macron" stratejisi denebilir. Macron, önceden Ulusal Cephe diye bilinen partinin göç karşıtı adayı Marine Le Pen'e karşı başı çeken aday olarak, Corbyn-Sultana'nın Fransız muadili Jean-Luc Mélenchon'un oluşturduğu tehdidi iki kere püskürtmeyi başardı.

2017'de ve bir de 2022'de Macron, ilk turda ortaya çıkan bölünmüş tabloda (oyların sadece yüzde 24'ünü ve yüzde 28'ini kazanarak) birinci oldu ve seçmenleri Sosyalist Parti geçmişine sahip bir merkezci olan kendisiyle, kibar Fransızların nezdinde dehşetle bakılan Le Pen arasında seçim yapmaya zorladı. İki seferde de ikinci turu rahat kazandı.

Kendini Le Pen'e karşı konumlandıran Macron, eski sosyalist müttefikleri ve müesses nizam muhafazakarları artıklarından Mélenchon'a kadar uzanan bir koalisyonu birleştirmeyi başardı.

Starmer, sıradaki genel seçimlerde, esasında kendisiyle Farage arasında bir ikinci tur başkanlık seçimi yapılıyormuş gibi bir mücadele vermek istiyor. Kendisinin en güçlü silahının, Farage'ın başbakanlık koltuğuna oturma ihtimalinin ortaya koyduğu tehdit olduğunu biliyor.

Seçimi Starmer ve Farage arasındaki bir yarış gibi sunmak, sadece Corbyn-Sultana oylarını değil, Yeşiller Partisi'nin ve hatta Liberal Demokratlarla Muhafazakarların oylarını da kendine yöneltmenin en iyi yolu.

Corbyn-Sultana partisi savunucuları, Farage'a yol mu verecekleri sorulduğunda bunu yanıtlamaktan kaçınıyor. Bu, tek isimli tek turlu çoğunluk sisteminin karşı konulmaz mantığı ama kendi hayallerini canlı tutmak için bunu inkar etmeye çalışmak zorundalar.

Uzun süredir Corbynci olanların çoğu bunu çok iyi anlıyor. Corbyn geçen yıl bağımsız aday olarak Islington North seçim bölgesini kazandığı anda bazı takipçileri yeni partiyi kurmak isterken onun bu kadar isteksiz olmasının sebebi de buydu. 2017'de neredeyse kazanmasının tek nedeninin, destekçilerinin İşçi Partisi'ni ele geçirmesi olduğunu biliyor.

Öte yandan partinin dışından bakan bir grup, Gazze'ye ve antikapitalizme yönelik destek ne kadar geniş çevrelere yayılmışsa da bu desteğin çok sağlam olmadığını çabucak keşfedecek. Farage'ın popülaritesi sürerse sıradaki seçimin sonucu İşçi Partisi ve Reform'un çekiştiği koltuklarla belirlenecek ve o koltuklar için yapılan seçimlerde yeni partiye verilecek oylar Farage'a verilmiş gibi olacak.

Macron'un Fransa'da söylediği gibi, tüm iyilerin göçmen karşıtı otoriterliği yenme davası için toplanma zamanı gelecek. Bu, başka bir durumda Muhafazakarlara, Liberal Demokratlara, Yeşillere ve Corbyn-Sultana partisine nihayetinde hangi ad verilecekse ona oy verebilecek seçmenlerin çekimine kapılabileceği ve Starmer'a yarayabilecek bir mesaj.

 

independent.co.uk/voices

Independent Türkçe için çeviren: Eren Umurbilir

Bu makale kaynağından aslına sadık kalınarak çevrilmiştir. İfade edilen görüşler Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.

© The Independent

DAHA FAZLA HABER OKU