Fransa'nın artık siyasetteki en karanlık çağının şeytanlarını gömme şansı var

Les Républicains'ın adayı Valérie Pécresse, Le Pen ve Zemmour'u geride bırakabilir mi?

Les Républicains'ın 2022 Fransa Cumhurbaşkanlığı seçimleri adayı Valérie Pécresse (AFP)

Fransa'nın ana merkez sağ partisi Les Républicains'ın yeni seçtiği adayı Valérie Pécresse, Emmanuel Macron'un kabinesinde kolayca yer bulabilirdi. O Macron'la aynı seçkin eğitimi almış merkezci, liberal, birden fazla dil bilen, sermaye yanlısı bir teknokrat.

İngiliz karşılığı Amber Rudd veya daha önceki bir Tory hükümetinde yer alan Virginia Bottomley olabilir. Pécresse hayli çekici ve hoş bir gülümsemesi olan fakat hızlıca zirveye çıkaran o üstün odaklanmadan yoksun, arkadaş canlısı, kendini ifade edebilen, sıradan bir üç çocuk annesi.

Pécresse adaylık yarışında üç erkek rakibini eledi. Mösyö Brexit Michel Barnier, Joe Biden tipi yaşlı aday olarak çok geç kalınmış bir hamlede bulundu. Fakat Avrupa karşıtı gibi davranmak zorunda kalan Barnier, Brüksel'e karşı destekçilerini korkutan ve parti aktivistlerini ikna edemeyen boş tehditler savurdu.

Son turda Pécresse, radikal sağcı rakibi Eric Ciotti'ye karşı seçildi. Pécresse, Fransız muhafazakarların Chirac-Sarkozy döneminin tüm kıdemlileri tarafından desteklendi. Müslümanlar, göç ve suç hakkında Marine Le Pen ve Eric Zemmour'la aynı şeyleri söyleyen ve radikal sağcı Fransız seçmenlerin en karanlık yönlerine seslenmekten çekinmeyen Ciotti'den nefret ediyorlar.

fazla oku

Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)

Şimdi bu, Pécresse'in ikilemi. Le Pen ve Zemmour'u geçmek için gelecek nisanda iki turda yapılacak seçimlere kadar uzun vadede yeniden ortaya çıkan ultra milliyetçi ırkçı Fransız siyasetini benimsemesi gerekiyor.

Le Pen ve Zemmour, anketlerin çoğunda yüzde 35 alırken Pécresse sadece yüzde 10 alıyor fakat şimdi Les Républicains'ın tek adayı olduğu için bu rakam keskin bir şekilde yükselecek. Ama herkesin adayı olmaktan çok uzak. Partinin 135 bin aktivistinin yüzde 40'ı Ciotti'ye oy verdi. Ciotti şimdiden Pécresse'i desteğini (ve dolayısıyla tüm destekçilerinin desteğini) kazanmak için sağa kayması gerektiği uyarısında bulundu. Fransa'nın Daily Telegraph'ı olan Le Figaro gazetesi bugün (6 Aralık) ön sayfasında Pécresse'e daha fazla destek kazanma umuduyla sağın mesajını yumuşatmama uyarısı yapılan bir başyazı yayımladı.

Fransa'da sağcı, Müslüman karşıtı, Avrupa karşıtı ve hepsinden öte liberal olmayan otoriter siyasete sağlam bir destek var; seçmenlerin en az üçte biri veya daha fazlasından. Stalin'in Gulag'larını, muhaliflere yönelik işkence ve toplu katliamlarını destekleyen, göçe ve Avrupa'nın inşasına karşı çıkan devasa Fransız Komünist Partisi de 1945'ten 1980'e kadar aynı sayıda oy almıştı.

Pécresse, Fransız muhafazakarların adayı ilan edildikten kısa süre sonra sağcı rakibi Zemmour yeni partisini Paris'in kuzeyindeki bir banliyöde kitlesel bir mitingle kurdu. Yeni partisinin adı "Reconquête" (Yeniden Fetih). Yıllardır kitaplarda, televizyon programlarında ve Le Figaro'da savunduğu gibi, yeniden fethetmek istediği şey beyaz insanlarının, ulusal kimliğinin ve şanlı tarihinin "İslamcı-solcular", "duyarcılar" ve Fransız kimliğini iptal eden kültürel görelilikçiler tarafından "Büyük Yer Değiştirme"ye tabi tutulmasıyla karşı karşıya kalan bir Fransa.

5 asır önce tüm Müslümanları ve Yahudileri İspanya'dan kovan Katolik krallar tarafından Mağribi İspanya'nın "yeniden fethine" (reconquista) atıfta bulunan "yeniden fetih"teki ilk aşama gazetecilere saldırmaktı. Zemmour çılgın hayranlarına şunları söyledi:

Düşmanlarım siyasi ölümümü, gazeteciler sosyal ölümümü ve cihatçılar ölümümü istiyor.

Destekçileri mitingde Fransız televizyonunu ve diğer gazetecileri yuhalayıp alaya aldı. Irkçılık karşıtı protestocular Zemmour'un güvenlik haydutları tarafından dışarı çıkarıldı ve 1930'larda Londra'da Oswald Mosley'in İngiliz Faşistler Birliği mitingindeki gibi dövüldü.

Pécresse sağ kanatta Le Pen ve Zemmour'u gerçekten geçebilir mi? Onların yönünde hareket ederse birçok ılımlı muhafazakar, liberal merkezci ve hatta merkez sol seçmeni Macron'a itecek. Hayatı boyunca savunduğu ılımlı, iyi yönetime dayalı liberal muhafazakarlık zemininde kalırsa, Le Pen-Zemmour'cu aşırılık yanlılarının gerekli desteğini kaybetme riskini alacak.

1981'den bu yana Fransa'ya üç başkanlık dönemi yaşayan ve 9 başbakan kazandıran bir zamanların baskın Sosyalist Partisi, cumhurbaşkanı adayı Paris Belediye Başkanı Anne Hidalgo'ya yaklaşık yüzde 5'lik destek verilen bir parti haline geldi. Sosyalist Parti, Fransa'nın 2012'de seçilen son sosyalist cumhurbaşkanı François Hollande'ın liderliğinde kendini Corbyn'ledi. Parti içindeki solcu muhalifleri onu zayıflatmak için ellerinden geleni yapıp açıkça farklı sol adaylar çıkardı ve böylece sonradan görme Emmanuel Macron tarafından net bir şekilde tespit edilen ve sömürülen fırsatı sağladı.

Doğumu, eğitimi, serveti ve evliliğiyle Valérie Pécresse her zaman merkez sağcı, egemen mesuliyetine inanan bir siyasi liderdi. O, Fransa'nın en zengin bölgesi olan Ile-de-France'ın, Paris çevresindeki Home Counties (Londra çevresindeki yerleşim yerleri -ed.n.) tarzı konforlu orta sınıf banliyölerin başkanı.

Nicolas Sarkozy (2007-12) döneminde orta dereceli bir bakan olarak etkileyici olmayan sicili, Fransa'nın 2012'de Hollande'ın seçilmesiyle sola dönmesine yardımcı olmuştu. Fransa'nın Paris çevresindeki en zengin bölgesinin başkanı olarak hiç hata yapmadı fakat siyasi liderliğinde pek fazla yenilik de yoktu.

Les Républicains son teknoloji ürünü bir kampanyayı finanse etmek için dipsiz bir cüzdana ve geleneksel sağın sonradan görme gaspçı Emmanuel Macron'un yerine geçtiği bir restorasyonunu görmek isteyen büyük bir seçilmiş yetkililer ve destekçi ağına sahip.

Fransız kampanyası hayat buldu. Fakat bu sefer söz konusu olan bazı sağcılara karşı diğer sağcıların mücadelesi. Macron 2017'deki merkez sağ ve liberal desteğine tutunacak ve hayal kırıklığına uğramış solu ve yeşilleri kendi safına katacak sözler bulacak. Pécresse'in önce Fransız siyasetindeki en karanlık dönemin yeniden ortaya çıkan şeytanlarını gömmesi gerekiyor. Bu zor olacak. Sonrasında Macron'un zorlu bir rakip olduğunu görecek.

Denis MacShane, Birleşik Krallık'ın eski Avrupa Bakanı'dır. François Mitterrand'ın ilk İngilizce biyografisini yazdı ve Fransız medyasında sık sık yer alıyor



https://www.independent.co.uk/independentpremium/voices

Independent Türkçe için çeviren: Noyan Öztürk

Bu makale kaynağından aslına sadık kalınarak çevrilmiştir. İfade edilen görüşler Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.

© The Independent

DAHA FAZLA HABER OKU