Şükretmek, bu altüst olmuş dünyada yol almamızı sağlayabilir

2020 birçokları açısından çok kasvetliydi ama şükretmek hayattaki en kötü şeylerle baş etmemizi sağlayabilir

Yaşadığım kent Beyrut, geçen yıl birçok yerden daha fazla acı çekti (Reuters)

Büyüdüğüm dönemde, büyükannemin üzgün olduğumuzda bizi eleştirmek için kullandığı en rahatsız edici yollardan biri, sahip olduklarımız için şükretmemiz gerektiğini söylemesiydi. Bu bana her zaman utandırıp susturmak ve bu karışıma biraz da suçluluk eklemek için uygulanan kinayeli bir yöntem gibi gelirdi.

Fakat 2020'den sonra neyi kastetmeye çalıştığını anlıyorum.

fazla oku

Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)

Başkaları çok daha kötü durumda olduğu için, üzgün hissetmenin suçluluğuyla kendimizi kırbaçlamamız gerekmiyor. Yine de, sahip olduklarımızdan gerçekten mutluluk duymamızın sağladığı can simidine sarılmamız gerek.

Şükretmek bizi kurtaracak.

31 Aralık 2019'da, Irak'ta yıldızlara bakan bir dağın yamacında bağdaş kurup oturmuş birçokları gibi 2020'deki olasılıkları hayal ediyordum.

Her zaman yaşamak istediğim telaş dolu Beyrut'a taşınıyordum. Seyahat planları kesinleştiriliyordu. Muhabir olarak denizde kaybolan 10 yılın ardından, sonsuza dek kalacak bir ev inşa etme vizyonunu resmileştiriyordum.

Ne aptalım.

Pandeminin başlangıcından birkaç ay sonra, binlerce kişi gibi benim de evim modern tarihin nükleer olmayan en büyük patlamalarından birinde havaya uçtu.

Lübnan, nüfusun yarısından fazlasını yoksulluğa sürükleyen sersemletici bir ekonomik krizle harap oldu. Para biriminin değeri düştükçe esnaf fiyat etiketlerini söktü çünkü artık kimse herhangi bir şeyin değerinin ne olduğunu bilmiyordu.
 


Dünyanın dört bir yanındaki ülkelerde olduğu gibi Lübnan sınırları da Kovid-19 yüzünden kapandı ve hastaneler dolup taştı.

Böylece herkesin dünyası, evlerin sınırlarına kadar küçüldü. Aileler parçalandı, kalpler un ufak oldu. Bu kadar üzüntünün ortasında nefes almak zor geliyordu.

Sonra, Beyrut patlamasında her şeyini kaybetmiş ve devam edebilmesini şükretmeye dayandıran bir kadınla mülakat gerçekleştirdim: Kendini beğenmişlikle veya suçluluk duygusuyla hareket etmeden, günlük olarak şükran duyduğun şeylere odaklanma eylemi.

Bu, en kasvetli sabahlarda kıymetli bir ev bitkisinin bir gecede çiçek açmasının kıymetini bilmek kadar basit bir şey olabilir.

Bu dönüştürücü bir süreçti. Şükretmek, altüst olmuş dünyaya ve içindeki zehre karşı ışıldayan bir zırha dönüştü. Üzüntü kasırgalarında daima var olan bulaşıcı bir pozitiflik dünyasının kapılarını açtı.

2020'de istisnasız herkes çok şey yaşadı ve bu noktaya kadar geldikleri için kendilerini takdir etmeliler.

Ancak amaçsızca "bunu atlatmaktan" çok daha fazlasını yapabiliriz. Öğrenebilir ve gelişebiliriz. Kendini beğenmişlikten uzak, suçluluk içermeyen şükranın başlamak için harika bir yer olduğunu öğrendim.

Saygılarımla,

Bel Trew, Ortadoğu Muhabiri


 

independent.co.uk/independentpremium

Independent Türkçe için çeviren: Kerim Çelik

Bu makale kaynağından aslına sadık kalınarak çevrilmiştir. İfade edilen görüşler Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.

© The Independent

DAHA FAZLA HABER OKU