Dinozorlar yok olduktan sonra memeliler hayatta kalabilmek için "beyinlerini değil vücutlarını geliştirdi"

Bilim insanları büyük beyinlerin yeni ortamları istila etmek veya yok olma tehlikesinden kurtulmak için her zaman daha faydalı olmayabileceğini söylüyor

Yaklaşık 65 milyon yıl önce yaşamış toynaklı benzeri bir memeli olan Paleosen periptychid condylarth'ın canlandırması (Sarah Shelley)

Yeni bir çalışma tarihöncesi memelilerin daha büyük beyinler geliştirmek yerine kütlelerini artırarak dinozorların neslinin tükenmesini takiben hayatta kalma şanslarını artırmış olabileceğini öne sürdü.

Science adlı akademik dergide perşembe günü yayımlanan araştırmada, dinozorların ölümünden sonraki ilk 10 milyon yıl boyunca memelilerin vücut boyutlarını artırdığı belirtildi. Bu, onların Dünya'daki hayvan krallığının yapısındaki radikal değişimlere uyum sağlamalarına yardımcı oldu.

fazla oku

Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)

Aralarında Birleşik Krallık'taki Edinburgh Üniversitesi'nden isimlerin de yer aldığı bilim insanları, 66 milyon yıl önce dinozorların egemenliğini sona erdiren yıkıcı asteroit çarpmasının ardından memelilerin beyin boyutunun vücut ağırlıklarına kıyasla azaldığını söyledi.

Şimdiye kadar araştırmacılar, tarihöncesi memelilerin kitlesel yok oluştan sonraki ilk birkaç milyon yılda nasıl geliştiğinin belirsiz olduğunu söylüyordu.

Bu gizeme ışık tutmak için, araştırmacılar yok oluştan sonraki 10 milyon yılı kapsayan Paleosen döneminden kalma, yeni keşfedilen fosiller üzerinde X-ışınıyla bilgisayarlı tomografi taramaları yaptı.

Bulgular, vücut boyutları çok daha hızlı büyüdüğü için, ilk başta memelilerin beyin boyutlarının göreceli olarak küçüldüğünü ortaya koydu.

Çalışmada tarihöncesi hayvanların büyük ölçüde koku alma duyularına bel bağladığı, görme ve diğer duyularının ise daha az geliştiği belirtildi. Bu da dinozor sonrası dönemde hayatta kalabilmek için başlangıçta büyüklüğün yüksek zekadan daha faydalı olabileceğini gösteriyor.
 


Ardından yaklaşık 10 milyon yıl sonra, modern memeli gruplarının primatlar gibi ilk üyeleri daha büyük beyinler, daha karmaşık duyular ve motor beceriler geliştirmeye başladı.

Bilim insanları kaynaklar için rekabetin çok daha fazla olduğu bir dönemde bu tür özelliklerin hayvanların hayatta kalma şansını artıracağını söyledi.

Bulgulara dayanarak büyük beyinlerin yeni ortamları istila etmek veya yok olma tehlikesinden kurtulmak için her zaman daha faydalı olmayabileceğini belirttiler.

Edinburgh Üniversitesi Yer Bilimleri Fakültesi'nden çalışmanın baş araştırmacısı Ornella Bertrand yaptığı açıklamada, "Büyük bir beyne sahip olmak maliyetlidir ve büyük beyinler kaynakları elde etmek için gerekli değilse, asteroit çarpmasından sonraki kaos ve kargaşada erken dönemdeki plasentalı memelilerinin hayatta kalma mücadelesi açısından muhtemelen zararlı olurdu" dedi.

Günümüz memelileri çok zeki olduklarından, büyük beyinlerin atalarımızın dinozorlardan daha uzun süre dayanıp yok oluştan kurtulmada etkili olduğunu varsaymak kolaydır.

Ama bu böyle olmayabilir.
 


Yine Edinburgh Üniversitesi'nde çalışan kıdemli yazar Steve Brusatte "Dinozorların yerine geçen memeliler hayli akılsızdı ve birçok memeli türü yalnızca milyonlarca yıl sonra yeni ekosistemler oluşturmak için birbirleriyle rekabet ederken daha büyük beyinler geliştirdi" dedi.

Araştırmacılara göre bulgular, bu tuhaf tarihöncesi hayvanların ve memeli beyninin evriminin daha iyi anlaşılmasına ön ayak olabilir.



* İçerik orijinal haline bağlı kalınarak çevrilmiştir. Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.

https://www.independent.co.uk/news/science

Independent Türkçe için çeviren: Noyan Öztürk

© The Independent

DAHA FAZLA HABER OKU