Büyük bir enkaz yığınını andıran işgal Almanya'sında o sabah pırıl pırıl parlayan yeşil bir Cadillac ile General Patton, Heidelberg'ün ara sokaklarında arabasıyla seyir halindeydi.

Kimse o gün, yolculukta ne olduğunu tam olarak ifade edemedi. 

Patton hastaneye getirildiğinde bilinci yerindeydi; ama fazlasıyla kan kaybetmişti. Hatta ameliyat öncesi, bilincini kontrol eden doktorlara yaralı halde "Sakin olun beyler, korkacak bir şey yok" diyerek şaka dahi yapıyordu.

Patton bu şakayı yaparken boynunun altı tamamen felç olmuş ve ciddi şekilde kan kaybediyordu.

Raporlar çelişkili ve görgü tanıklarının söyledikleri birbirini tutmuyordu. Örneğin bazı raporlarda arabasıyla getirildi yazarken bazılarında ambulansla getirildi deniyordu.

Yine başından aldığı yaralara dair raporlar birbirini tutmuyordu. Bilinen tek bir gerçek vardı.

İkinci Dünya Savaşı'nın tartışmasız en büyük komutanı George Smith Patton şüpheli bir şekilde hayatını kaybetmişti.
 

En büyük rakibi Çöl Tilkisi Rommel gibi Patton'un da otopsisi yapılmamış olması son derece manidardı.

Kimilerine göre 21 Aralık 1945 tarihinde Patton, Sovyet Rusya tarafından öldürülmüştü ve o gün soğuk savaş resmen olmasa da fiilen başlamıştı.
 

 

ABD Kamuoyu Patton'u, Pancho Villa ile tanıdı

Yaptıklarıyla 'Deli' lakabını fazlasıyla hak eden General Patton'u ABD kamuoyu ilk kez 1916'da tanıdı.

Meksikalı meşhur halk kahramanı Pancho Villa'nın ABD sınırları boyunca gerçekleştirdiği eylemler Washington hükümetinin tepkisine neden oldu. 

Bu yıllarda süren Birinci Dünya Savaşı nedeniyle Meksika sınırına güçlü bir askeri birlik yığamayan ABD hükümeti, General John J. Pershing'in komutasındaki seçkin birliklere Villa'yı yakalamasını veya öldürmesini emretti.

Oysa Villa'nın gerilla taktikleri, ABD ordusu için bile fazla iyiydi. Pershing'in ordusunda yeni kurulan motorlu saldırı birliklerini kontrol eden genç bir subay, Villa'ya beklemediği bir darbe vurdu.

Bu genç asker George Smith Patton'un bizzat kendisiydi. Yöntemi oldukça basitti; 'Önüne çıkan her şeyi acımasızca yok etmek.'

ABD kamuoyu Patton'u Villa'nın sınır boylarındaki asilerini yok etmesi ya da motorlu birliklerle elde ettiği muazzam zaferle tanımadı.

Patton, üsse zaferle dönerken Villa'nın öldürülen üç yakın adamının cesetlerini motorlu birliklerine bağladı. Ertesi sabah tüm ABD basınından Patton vardı. 

Patton askeri anlamda imkânsız olarak görülen hemen her şeyi yaptı. Üstlerinin onun hakkında en çok kullandığı cümle 'Patton nerede?' oldu.

Bunun iki sebebi vardı; çoğunlukla Patton ordunun, hatta tedarik birliklerinin de, ulaşamayacağı kadar savaş bölgesinin önünde olurdu ya da bu çılgın komutan mutlaka büyük bir kabahat işlemiş olurdu. 

Afrika, İtalya ve Fransa'da yaptığı işlerle tarihe adını yazmayı başaran Patton'un ölümü ise basit bir trafik kazası ile açıklanamayacak kadar şüphelerle doludur. Akıllardaki asıl soru ise General Patton'u kim öldürmüş olabileceğiydi.
 

 

Gözlerden düşüş

Patton, kelimenin tam anlamıyla bir savaş makinesiydi; ama politik incelikleri bilmemesi nedeniyle başı sık sık derde girerdi.

1942 yılında Afrika'daki muharebelerde pasif görevde tutuldu; ama Çöl Tilkisi olarak tanınan Rommel'in zaferden zafere koşması üzerine üst düzey birçok kurmayının karşı çıkmasına rağmen General Eisenhower tarafından aktif göreve getirildi.
 

Sonuç muazzamdı. Afrika'da mucizeler yaratan Rommel gibi bir komutanın açtığı yaralar Patton gibi bir 'deli' tarafından kısa sürede iyileştirildi.

Patton, bu zaferlerden sonra Sicilya'nın işgali için yapılacak operasyonda en ideal isim konumuna gelmişti; ama Sicilya'nın işgali için Nazi işbirlikçisi Vichy hükümeti temsilcileri ile -üstelik ABD hükümetinden izinsiz- görüşmeler yapması kamuoyunu biranda öfkelendirdi. 

General Eisenhower aleyhtarı muhalifler, hükümeti faşistlerle işbirliği yapmakla suçladı ve ciddi bir kampanya başlattı.

Bu sırada ABD Başkanı Roosevelt olayları yakından izliyordu ve General Eisenhower'a Patton konusunda baskı yapıyordu; ancak Patton'un sebep olduğu kriz hükümet içerisinde de ciddi çatlaklara neden oldu.

Bir dönem Osmanlı'da ABD Büyükelçiliği yapan Ekonomi Bakanı Henry Morganthau, Başkan Roosevelt'i kamuoyu önünde ciddi şekilde eleştirmeye başladı.
 

Bu arada Patton'un Cezayir'de işbirliği yaptığı Vichy hükümeti yetkililerinin esrarengiz bir şekilde öldürülmeleri sıcak savaşın yanında şedit bir biçimde süren istihbarat savaşlarının da en somut örneği olarak karşımıza çıkıyor.

ABD'li tarihçi Stephen E. Ambrose, bu suikastların arkasında ABD ve İngiliz gizli servisleri olabileceğini şu sözlerle ima edecekti;

Darlan'ın öldürülmesi, (Patton işbirliği yaptığı yetkili) Amerikan gizli servisi için ilk suikast mıydı? Ike bu komplonun içinde miydi? O zamanlar, 1942'de, çok az Amerikalı, hükümetlerinin böylesine alçakça bir işe karışmasının mümkün olduğuna inanırdı; anca CIA'nin selefi diyebileceğimiz ABD gizli servisi sahadaydı.

Bu önemli bir iddia olarak karşımıza çıkıyor; çünkü ABD gizli servisi Patton'un icraatlarından rahatsızlık duyarak ilk operasyonu gerçekleştirmiş olabilirdi.

Patton'un asla uslanmayan bir tip olduğunu göz önüne aldığımızda ABD gizli servisi Patton'u pek ala ortadan kaldırmış olabilirdi.

Yine de bu iddia, Rus gizli servisinin operasyonu ihtimalinin yanında zayıf bir iddia olarak görünmektedir. 

Kuzey Afrika'daki gelişmelerden rahatsız olan Patton, General Eisenhower'un İngiliz güdümünde hareket ettiğini açıkça söylemesi ABD'nin komuta merkezinde yeni rahatsızlıklara neden oldu.

Patton, savaş sonrası ABD Başkanlığı görevini de yapacak Eisenhower için; "Tam bir aptal ve savaş meydanında herkesten daha fazla İngiliz" ifadelerini kullanacaktı; ancak bu ifadelerdeki 'aptal' ifadesinden daha çok İngiliz aleyhtarlığı Patton'un başını derde sokacaktı. 

İngilizler, Patton'un görevden alınması için baskı yapmışsa da Patton ve Eisenhower eski dosttu.
 

Öte yandan Eisenhower, Patton'un ABD ordusundaki en iyi komutan olduğunun farkındaydı. Bu sebeple Eisenhower, Patton'a şu sözleri söyleyecekti;

George sen benim eski dostumsun; ama Tanrı şahidimdir bir daha İngilizlere sataşırsan eve gideceksin.

(Patton, the man behind the legend,
1885-1945 / Martin Blumenson)

1943 yılının ocak ayında Patton'un kontrolündeki Kazablanka'da Müttefik kuvvetleri önemli bir görüşme gerçekleştirdi.

Patton, bu görüşmede hem Churchill hem de Roosevelt ile savaş hakkında detaylı konuşabilme imkânı buldu.

Bu toplantıda Patton, ABD Başkanı Roosevelt'i tam bir saldırı planına ikna etti. Naziler yok edilmeden bu savaşın bitmesi söz konusu değildi.

Oysa bu karar Churchill'in hiç de hoşuna gitmedi, çünkü o Nazileri teslime zorlamak istiyordu yalnızca. 
 

Churchill basının karşısına geçtiğinde Roosevelt'in kararını şu sözlerle eleştirecekti;

Şu aptal koşulsuz teslimiyet ilanına bakın. Artık zaferin gelmesi çok daha uzun sürecek, bize daha fazla cana mal olacak ve Rusların daha fazla toprak almasına izin verecek. Bazen, lanet olası aptallarız, bu beni ağlatıyor.

Patton, bu sürece kadar İngiliz karşıtı bir pozisyon izliyor gibi görünse de onun asıl aleyhtarlığı Ruslara karşı olacak ve bu konuda Churchill ile aynı noktada buluşacaklardı.

Patton'u kim öldürmek ister?

ABD'nin Atom Bombası projesinin bir şekilde Sovyet istihbaratı tarafından ele geçirilmesi iki dev arasında gerginliğe yol açtı.

Ayrıca ABD'nin Doğu Avrupa'yı bütünüyle Sovyetlere terk etmeyi reddetmesi gerginliği had safhaya ulaştıran en önemli unsur oldu.

Tüm bu gelişmelere rağmen ABD ve Rusya kamuoyu önünde aleni gerginlik oluşturacak ifadelerden kaçındı.

Bir kişi hariç, Normandiya'da muazzam bir zaferin mimarı olan General Patton, açık bir şekilde Ruslardan önce Berlin'e gireceğini açıklıyor ve bunun için de girişimlerde bulunuyordu.

Patton'un neredeyse yeni bir savaş çıkaracak girişimleri Eisenhower tarafından durduruldu.

Birçok kimseye göre Patton durdurulmamış olsaydı, Berlin tamamen ABD'nin eline geçecekti ve Soğuk Savaş başlamadan bitmiş olacaktı. Patton, engellenmesini Washington'a şu sözlerle aktaracaktı;

Avrupa'yı Nazi işgalinden kurtardık; ama beni engelleyerek Avrupa'nın özgürlüğünü kaybetmesine neden oldunuz.

(National Review 's Jonah Goldberg)

Patton'un önerilerinin dikkate alınmamasının birçok nedeni vardı. Öncelikle ABD kamuoyu ondan nefret ediyordu.

Sicilya muharebesinde psikolojisi bozulmuş bir Yahudi askere gösterdiği kötü muameleden ötürü birçok kimse onu Nazi hayranı olmakla suçluyordu.

Kontrol edilemeyen bu generalin Berlin'e girmesi büyük felaketlere neden olabilirdi.

Ayrıca John Charles Daly isimli savaş muhabiri Patton'un akli melekelerini yitirdiğini ve hastaneye yatırıldığına dair yaptığı yalan haberler, bu çılgın komutanın ABD kamuoyunun gözünden iyice düşmesine neden oldu.

Sovyetler Patton'u kendilerine karşı güçlü bir düşman olarak gördü, bu yüzden onun ölümünü suikast olarak değerlendiren birçok tarihçi Patton'u Rusların öldürdüğüne inanıyor.

Öte taraftan, bazı ABD'li tarihçiler Normandiya'daki kahramanlıklarından sonra Patton'u görevden alamayan kimi ABD'li politikacıların gizli servis eliyle Patton'u ortadan kaldırıldığına inanıyor.

Özetle söyleyecek olursak İkinci Dünya Savaşı'nın iki büyük generali vardı; Çılgın Patton ve Çöl Tilkisi Rommel.

İkisinin de ölümü oldukça tartışmalı ve arkasındaki kim olduğu hala tespit edilebilmiş değil.

 

 

*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.