Yarışma günü ağrım olmasına rağmen, o gün sadece kürsünün en üst basamağına çıkmaya odaklandım. Acıyı hissetmemeye çalıştım ve tarihe geçip 2. kez dünya şampiyonu oldum. Beklediğim ve yaşadığım zorlukların üstesinden geldiğim o anı tarif edemiyorum. Galiba daha önce böyle bir mutluluk yaşamamıştım...

Bu sözler Mayıs 2019'da kariyerinin ikinci dünya şampiyonluğunu elde eden ilk kadın Türk tekvandocu İrem Yaman’a ait.

24 yaşında bir “Altın Avcısı” o. Dünya onu bu şekilde tanıyor. Çıktığı her müsabakadan başarıyla ayrılıyor.

İrem, tekvandocu bir babanın ikinci kızı. Annesinin kendisini ve ablasını gizlice tekvando kursuna kaydettiği o günden sonra bu sporu bir daha hiç bırakmadı. Büyük bir azimle, yılmadan dünya şampiyonluğu için hazırlandı.

 

 

“Doğduğumda babam profesyonel tekvando kariyerini sonlandırmış, hakemlik yapıyordu” diyor İrem ve ekliyor:

Annem, ablamı ve beni gizlice bir tekvando kursuna kaydettirdi. Babam durumu öğrenince hakemliği bıraktı ve antrenörlüğümüzü yapmaya başladı. Ablam devam etmedi. Ben ise bırakmayı hiç düşünmedim. O günden beri de babamla çalışıyoruz. Annem de ben altın madalya aldıkça ekran karşısında mutluluk gözyaşları döküyor.

Eğitim ve spor bir arada

Tekvandonun yanında eğitimini de aksatmadı. Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi’nden mezun oldu. Konya Selçuk Üniversitesi'nde yüksek lisans eğitimine devam ediyor. 16 yıldır Türkiye'yi uluslararası arenada temsil eden Yaman'ın, 2 dünya, 4 Avrupa, 2 grandprix ve grand slam şampiyonluğu var.

İlk dünya şampiyonluğunu 2015’te ikincisini ise bu yıl alan İrem, tekvando sporunun tarihine adını yazdırmanın verdiği hissi şu sözlerle anlattı

Hayal etmesi hem çok güzel hem de çok heyecan vericiydi. Bu yıl dünya şampiyonasına gitmeden 3 hafta önce bir sakatlık yaşadım. Aslında dinlenmem gerekiyordu ancak idmanlarımı aksatmadım. Benim için çok zor bir süreçti. Ama mentörümden de destek alarak bunu atlatmaya çalıştım. Yarışma günü ağrım vardı ama sadece kürsünün en üst basamağına çıkacağıma odaklandım. Acıyı hissetmemeye çalıştım ve tarihe geçip 2.kez dünya şampiyonu oldum. Beklediğim ve yaşadığım zorlukların üstesinden geldiğim o anı tarif edemiyorum. Galiba daha önce böyle bir mutluluk yaşamadım.

 

 

"Tekvando yapmasaydım ne yapardım bilmiyorum"

Kariyerinin bir döneminde kick boks yapan, üstelik Avrupa ve dünya şampiyonalarında dereceler kazanan Yaman, felsefesi “saygı” üzerine kurulu olan tekvandoyu daha çok sevdi ve çalışmalarını bu yönde ilerletti.

Tekvandonun bedeni eğitmesinin yanı sıra ruhu da eğiten bir spor olduğunu dile getiren Yaman, "Tekvando aşırı disiplin, konsantrasyon ve psikolojik güç gerektirir. Elbette tekvandonun olimpik bir spor olması ve çocukluğumdan beri en büyük hayalimin olimpiyat madalyası kazanmak olmasının da payı büyük" ifadelerini kullandı.

İrem, “Tekvandocu olmasaydın hayalindeki meslek ne olurdu” sorusunu ise, "Kendimi tekvandoya o kadar adamışım ki, gerçekten tekvando yapmasam ne yapardım bilmiyorum" diye yanıtladı. 

 

 

"Tek eksik altın madalyam kaldı o da olimpiyat madalyası” diyen İrem, şimdi büyük bir gayretle buna hazırlanıyor.

Peki sporcu bir kadın olmanın zorlukları neler? İrem, kadınların bilimde, sanatta, iş hayatında hak ettikleri noktaya gelebilmeleri için birçok sorunla uğraştıklarını hatırlatıyor. Tabii ki bu zorlukları kadın sporcuların da yaşadığını vurguluyor:

Ne yazık ki önyargılar hepimiz için var. Başarılı olsanız bile hak ettiğiniz takdiri yeterince göremiyorsunuz. Kadın sporcular olarak başarılarımızla hemcinslerimize umut kaynağı olmalıyız. Kız çocuklarına istedikleri her şeyi hayal edebileceklerini ve bu hayallerini gerçekleştirebileceklerini göstermeliyiz.

 

 

Türkiye’yi başarıyla temsil eden “Altın Avcısı” İrem Yaman, yeteri kadar devlet desteği görüyor mu? Merak edilen sorulardan biri buydu. “Devlet her spor dalına destek veriyor” diyor İrem ama şu kaydı da düşüyor:

Desteğin yoğunluğu futbola veriliyor. Amatör branşlar Türkiye'de hak ettiği değeri yeterince görmüyor. Bu tamamen ülkemizdeki spor algısının futbol üzerine yoğunlaşmasından dolayı. Ama ben başarılarımız arttıkça ve sesimizi duyurdukça bu durumun değişeceği konusunda umutluyum.

İrem, şampiyon bir sporcu olarak kendisini örnek almak isteyenlere de şu tavsiyelerde bulunuyor: 

Gençler kendilerini özgür hissettikleri sporu yapsınlar. Ne yaparlarsa severek yapsınlar.