Fermi Paradoksu'na ürkütücü çözüm: Uzaylıları, gezegenlerin uydularıyla çarpışmaları mı yok etti?

"Dünya dışı yaşam arayışında görmeyi umduğumuz en iyi sonuç bu değil"

Araştırmacılar ötegezegenlerin yörüngesindeki ayları "saatli  bombaya" benzetti (NASA / Lynette Cook)

Uzaylıların neden hâlâ Dünya'yı ziyaret etmediği veya insanlarla iletişim kurmadığı gökbilim camiasında uzun süredir tartışılıyor.

Fermi Paradoksu'na çözüm üretmeye çalışan bilim insanları yeni ve ürkütücü bir açıklama buldu: Uzayda gezegenlere çarpan aylar, başka gezegenlerdeki olası yaşamın sıklıkla yok olmasına sebebiyet verebilir.

İtalyan fizikçi Enrico Fermi’nin adını taşıyan bu paradoks kabaca şu soruyla özetlenebilir:

Bu kadar çok galaksi, yıldız ve gezegen varsa Dünya dışı yaşam ihtimali de çok yüksektir. Öyleyse neden hala uzaylılarla temasa geçemedik?

Yeni hipoteze göre, ötegezegenler ve onların doğal uyduları arasındaki çarpışmalar aslında düzenli biçimle meydana geliyor olabilir.

fazla oku

Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)

Hipotezin ardındaki bilim insanları bu durumun yaşam şansını ortadan kaldırmış olabileceğini düşünüyor.

Ekibin bilgisayarda canlandırdığı simülasyonlar, birçok ötegezegenin oluşumlarının daha ilk milyar yılı içinde yörüngelerindeki aylarla çarpışabileceğini gösterdi.

Bu da bahsi geçen gezegenlerde serpilmekte olan yaşam formları için felaket anlamına geliyor.

Dünya da Ay'la çarpışır mı?

Ay'ın da Dünya'dan yavaşça uzaklaştığı biliniyor. Ay'ın yörüngesi giderek genişliyor ve gök cismi, yılda yaklaşık 3,8 santimetre uzaklaşıyor.

Bu sürecin sonunda Ay'ın Dünya'dan tamamen kopması ve hatta bir gün gezegene çarpması mümkün. Ancak bilim insanları bu olay gerçekleşemeden Güneş'in patlayacağını ve dolayısıyla zaten Güneş Sistemi'nin sonunun geleceğini düşünüyor.

Öte yandan Monthly Notices of the Royal Astronomical Sciences adlı bilimsel dergide yayımlanan yeni araştırma, bunun tüm yıldız sistemleri için geçerli olmadığını ortaya koyuyor.

Diğer bir deyişle yıldız sistemi dağılmadan önce gezegenlerin kendi aylarıyla çarpışmaları mümkün.

Simülasyonlarda ev sahibi gezegenlerinden uzaklaşan ayların, genellikle büyük bir çarpışmayla geri döndüğü anlaşıldı.

Hatta çarpışmaların ardından meydana gelen toz bulutları, NASA'nın uzay teleskoplarından yapılan gerçek gözlemlerle de uyumluydu.

Uzay teleskoplarının gözlemlediği birçok kısa ömürlü toz bulutunun artık bu tür çapışmalarla ortaya çıkmış olabileceği düşünülüyor.

Uzmanlara göre gözlemler, her yıldızın ömrünün bir noktasında böyle bir olaydan geçeceğini gösteriyor.

Kansas Üniversitesi'nden astrofizikçi Jonathan Brande, "Dünya dışı yaşam arayışında görmeyi umduğumuz en iyi sonuç bu değil" diyor:

Ama yine de bilmeye değer.

 

Independent Türkçe, Livescience, Futurism

Derleyen: Çağla Üren

DAHA FAZLA HABER OKU