Osmanlı'da aile yapısı güçlüydü. Boşanma istatistikleri son derece düşüktü; ama yuvayı kurmak sanıldığı kadar kolay değildi. Oğlan tarafı işleri hızlandırmak adına genellikle 'avret kaldırmak' denilen yöntemi kullanarak kızı kaçırmayı tercih ederdi